Tom, Rozdzial

 1  1,  2 | przyklaskiwano, przytupywano. Z kąta ozwał się jakiś zapity,
 2  1,  7 |        wstał i począł chodzić z kąta w kąt izby. Rafał wodził
 3  1,  12|   stuoka pamięć i tam z każdego kąta, zza każdego filara wysuwała
 4  2,  1 |   sprzętach, gdy wtem z jednego kąta rozległ się głos księcia:~-
 5  2,  1 |        nie stosuje... - drwił z kąta zezowaty młokos - ty jesteś
 6  2,  1 |       zezowaty wyłażąc ze swego kąta - że Benedykt dąży do absolutum
 7  2,  2 |         wdzięcznością powitałby kata i jego propozycję przechadzki
 8  2,  2 |        zamienia na bezrozumnego kata... Myśleć konając, że pójdzie
 9  2,  12|     służącym pytania. Gdy tak z kąta w kąt defilował, spostrzegł
10  3,  3 |       szlochaniem wewnętrznym z kąta w kąt, z kąta w kąt...~-
11  3,  3 |     wewnętrznym z kąta w kąt, z kąta w kąt...~- Trzymaj, te -
12  3,  8 |        po polsku! - ozwał się z kąta Dąbrowski grubym, chrapliwym
13  3,  9 |        bogactwo wiało z każdego kąta, dobytek przewalał się przez
14  3,  11|       kości żywych przez obcęgi kata, jakoby czynienie wyroku