Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |   wyczuć westchnienia czy ciche jęki, jakoby mrowienie i łechtanie
 2  1,  5 |    głębi serca i w szpiku kości jęki jej ostatnie, jakoby wołanie
 3  1,  17|        zgniótł gromadny wrzask, jęki, łoskot broni. Książę, wyrwany
 4  1,  17| narożników słychać było ciosy i jęki. Kompania idąca naprzód
 5  2,  1 |    niemieckie wołające o pomoc, jęki i przekleństwa.~- Do kupy! -
 6  2,  20|      strun swej lutni nikczemne jęki. Cały świat porywało mu
 7  2,  24|      echa leśne, jakoby posępne jęki puszcz. Po długiej chwili
 8  3,  1 |    rozniesie ciemność, strach i jęki po krańcach portów i ujściach
 9  3,  3 |       ciemię głowy. Przeraźliwe jęki umierania... Gdzie to on
10  3,  3 |        dawały się słyszeć tylko jęki, wzdychania i płacz konających.
11  3,  3 |        o nagie ściany zagłuszył jęki rozszarpanych. Huk wszystko
12  3,  6 |        Heleny. Wrzaski rannych, jęki, wołania o pomoc, płacz
13  3,  6 |         nad zgliszczami Falent. Jęki wieczorny powiew niósł z
14  3,  9 |    przeraźliwe krzyki, klątwy i jęki. W pewnej chwili Olbromski