Tom, Rozdzial

 1  1,  15|       akcydensu. Nakłaniał przeto Jarzymskiego prośbą i groźbą do wstąpienia
 2  2,  1 |         wykwintne, młodociane. Na Jarzymskiego i Rafała nie zwracano prawie
 3  2,  1 |           upodobniło się do uczuć Jarzymskiego i przemocą wdarło się na
 4  2,  1 |            A po chwili, ujrzawszy Jarzymskiego, miotał weń krzykliwe Ii~
 5  2,  1 |              Mówimy tu - wołał do Jarzymskiego przez stół ów wąsal, którego
 6  2,  1 |      Dowiedziałem się, że atelier Jarzymskiego mieści się nie tam w prywatnym
 7  2,  1 |        który przyjechał w karetce Jarzymskiego.~- Bufet jest w izbie sąsiedniej! -
 8  2,  1 | otrzeźwiał i zdołał dopytać się o Jarzymskiego. Szli w kilku, prędko, bocznymi
 9  2,  2 |    schronieniu. Była to sypialnia Jarzymskiego, który obok chrapał na sofie.
10  2,  2 |     słyszeć obok siebie chrapania Jarzymskiego. Nie myślał o tym wcale,
11  2,  2 |        głupią, że kazał służącemu Jarzymskiego czekać na siebie. Był pewien,
12  2,  2 |          łaciny, pójdzie znowu do Jarzymskiego. Nic to, że przychodzi w
13  2,  22|        miasta Siewierza, kapitana Jarzymskiego. Nazwisko nie było Rafałowi
14  2,  24|       miarę. Krzysztof jeszcze od Jarzymskiego nabył dekę obszerną, terlicę,