Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |        śledził każdy ruch panny Heleny. W pewnej chwili ujrzał,
 2  1,  7 |          żeby wyznać miłość dla Heleny. Wtem niespodziane uczucie,
 3  1,  8 |         złych zapowiedzi. Osoba Heleny znikła z jego wyobraźni,
 4  1,  16|        zapomnieć o miłostce dla Heleny, która ze swą opiekunką
 5  2,  8 |        Rozkoszny dźwięk imienia Heleny oblatał przestwór daleki,
 6  2,  8 |        usłyszał rozpaczliwy jęk Heleny. Szarpnął się ze wszech
 7  2,  8 |       wywracały w dołach. Krzyk Heleny wzywał go na pomoc... Zobaczył,
 8  2,  9 |       uczuł po raz pierwszy, że Heleny nie ma. Boleść runęła na
 9  2,  9 | wytrącony, zaczął szukać mogiły Heleny, ciała jej, śladu zabójców.
10  2,  9 |  otchłani.~Wróciło echo imienia Heleny, żałobne i przebite, wróciło
11  2,  12|        wykryć tajemnicę śmierci Heleny de With, opowiedzieć dzieje
12  3,  6 |     wówczas, gdy szukał zabitej Heleny. Wrzaski rannych, jęki,
13  3,  7 |      rozlegał się szelest sukni Heleny de With. Tu szemrały pod
14  3,  7 |     śnił na jawie o pustym domu Heleny de With.~Wiosenne słońce