Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      puchy śniegowych owałów i ginęły w podścielisku na ziemi
 2  1,  7 |       gąszczów wynurzały się i ginęły w ciemnicy. Wyżej nad poziomem
 3  1,  7 |     mdlejąc, wijąc się z żalu, ginęły w błękicie. Tam gdzie jeszcze
 4  2,  1 |       te jastrzębie spojrzenia ginęły w dobrotliwie filisterskich
 5  2,  1 |  kurnika w Pacanowie!~Głosy te ginęły w nadzwyczajnej wrzawie.
 6  2,  10|     uwierzenia. To elastycznie ginęły, to znowu, jak doskonała
 7  2,  11|       kwiatach, a wątłe listki ginęły między nimi. Barwa kwiatów
 8  3,  1 |   obszary pól z wolna, z wolna ginęły w łagodnym, kwietniowym
 9  3,  1 | stawały się niczym, topniały i ginęły. Wnet przemieniły się w
10  3,  3 |     pieśń głuchą, której słowa ginęły doszczętnie w chaosie dymu,
11  3,  6 |       w las nad stawami Pęcic; ginęły jeszcze w śniadych tumanach.
12  3,  6 |   Łazów pokazywały się w lot i ginęły z oczu przednie straże brygady
13  3,  9 |     Drzewa olbrzymimi konarami ginęły w mrokach i słabo odbijały
14  3,  11|   jednej chwili wydane na łup, ginęły od śmierci nagłej i równie