Tom, Rozdzial

 1  1,  10|         się na wargi, tylko jak fala wzdęta przez wicher krótko
 2  2,  7 |         jednako silnej. Wieczną falą biła z niej doskonała lekkomyślność,
 3  2,  9 |    Czasami zakołysała się wątła fala w tej samej chwili zrodzona,
 4  2,  17|       już gasło i ostatnia jego fala poziomo przepływała nad
 5  2,  17|     kamienne ostoje. Każda nowa fala rzucała nam pod stopy swój
 6  2,  21|        z uwielbieniem? Odmienną falą opłynęła go muzyka, jak
 7  2,  21|       rozwartych ust waliła się falą ciemna krew. Oczy już zaszklone
 8  2,  22|       leśne, które przedzielała fala wzgórz ginących w siwym
 9  3,  1 |     rozchodzą i cichnie żywioł. Fala, dźwignięta z oceanu przez
10  3,  3 | dziewiczą między żebrami. Bujna fala krwi oblała tę rękojeść.
11  3,  4 |   Ruchoma stamtąd bije pienista fala na obraz źródła wyrwanego
12  3,  6 |    rozwalony mundur, krew bujną falą broczyć zaczęła z zanadrza.
13  3,  6 |      wicher obdarł, a granatowa fala przyniosła aż do grobli
14  3,  9 |    bębny i strzelał. Jak ciemna fala nadpłynęła z tyłu część