Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |             sanie pędem wjechały na dziedziniec i stanęły przed gankiem
 2  1,  2 |             z tłumu. - Wyjdziemy na dziedziniec i jak nad wodą, hulaj dusza!~
 3  1,  5 |             z ogrodu. Gdy wszedł na dziedziniec, obskoczyły go psy, olbrzymie
 4  1,  7 |             odniósł na bok wrótnię. Dziedziniec wciąż się dźwigał ku górze
 5  1,  8 |         pojazd. Za chwilę wpadła na dziedziniec para kusych kasztanów w
 6  1,  13|          bladej poświacie marmurowy dziedziniec. Łuki i gzymsy okien, wyskoki
 7  2,  1 |            Powóz wjechał w obszerny dziedziniec i zatrzymał się przed lustrzanymi
 8  2,  8 |           asylum, jakby na straszny dziedziniec zburzonego zamczyska. W
 9  2,  17|           zniżonym głosem.~Weszli w dziedziniec. Słońce się kryło za pagórkami
10  3,  10|           nie obchodzi, wjechali na dziedziniec dworski. Jakże się zmienił!
11  3,  11|         Zawrócili w jakiś brukowany dziedziniec czy na cmentarz kościelny,
12  3,  12| wypróchniałych siostrzyc-wierzb, na dziedziniec. Już w ganku siedział na
13  3,  13|           wydostali się na obszerny dziedziniec. Stajnie klasztorne i podwórza
14  3,  13|       wichura do wsi, w opłotki, na dziedziniec. Wszędzie pustka. Ani jednego