Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |       i wnet nozdrzami poczuli dymy. Sandomierz!~Zbliżali się
 2  1,  17|      ranne tumany i tłukły się dymy po całonocnym bombardowaniu,
 3  1,  17|      wywalały się niespodziane dymy kanonady dla zamaskowania
 4  2,  7 |  ciężarne gałęzie, niby ciemne dymy. Helena wciągała płucami
 5  2,  14|    Zdawało się, że płomienie i dymy kłębią się, buchają z tych
 6  2,  17|        góry, w złe doły, w one dymy sieczne i palące - i znowu]
 7  2,  22|       aż do wioski. Wesołe jej dymy błękitnymi smugi przerzynały
 8  2,  24|        dala jeno widzieli bure dymy, a jasną łunę po nocy. Tam
 9  3,  4 | nozdrza, napłynęły ku piersiom dymy z kwietnika przed domem
10  3,  6 |   kłębów dymu. Ognie poziome i dymy, ognie i dymy. Po każdym
11  3,  6 |        poziome i dymy, ognie i dymy. Po każdym ogniu - słyszał
12  3,  11| popieliska Świętego Wojciecha. Dymy białymi zwojami osłoniły
13  3,  13|   jaskółki i koniczyny. Śniade dymy rzadkich, dżdżystych obłoków
14  3,  17| myślami i skurczeniem postawy. Dymy z ognisk wałęsały się przez