Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      świerków, na których leżała ciężka pościel śniegowa, zwieszone
 2  1,  10|     gnanych przez przymus, przez ciężką pańszczyznę twórczości,
 3  1,  11|     wykarczowane... Dźwigał rękę ciężką jak kamień. Czuł, że nic
 4  1,  12|  protekcji pańskiej udało się, z ciężką wprawdzie biedą, tyle dokazać,
 5  1,  17|          ludźmi, dźwigając głowę ciężką jak kowadło. Mróz go przenikał
 6  2,  2 |     zasianego przez skibę ziemi. Ciężka żałoba matki Demetry - to
 7  2,  2 |         Rafał zabrał ową księgę, ciężką jak naręcze bukowego drzewa,
 8  2,  5 |         Głowa twoja jest zimna i ciężka, słowa twoje żelazne, mądre
 9  2,  12|       jak trup. Przebyłem bardzo ciężką chorobę...~- To samo właśnie
10  2,  17| szpitalach polowych przeleżał tę ciężką zimę. A od wiosny wlekę
11  3,  1 |  powierzchni do dna. Noc nad nią ciężka.~Lecz oto jedno słabe a
12  3,  6 |     duszy i wzniósł zdrętwiałą i ciężką rękę, ale nie mógł już zadać
13  3,  6 |  bezmyślnej pijatyce. Głowę miał ciężką, a w rękach i nogach ogień.~
14  3,  7 |  drzwiach pokoju.~Rafał dźwignął ciężką głowę i skierował oczy w