Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |       Dokoła wrzała rozpętana burza. Całe pole, skroś którego
 2  1,  6 |      mogło potem udźwignąć...~Burza biła we drzwi i okna kłębami
 3  1,  10|      Liczne, wesołe głosy jak burza zbliżały się, aż wreszcie
 4  1,  12|    jak ich napadła straszliwa burza. Widać było, jak wylądowali
 5  2,  2 | podobnie jak drży ziemia, gdy burza w dal i noc uchodząca grzmi
 6  2,  2 |    poczęło trzęsienie ziemi i burza na szlakach morskich? Azaliż
 7  2,  17|     tłukła nam piersi jak ona burza... Bo burza sroga wstawała
 8  2,  17|    piersi jak ona burza... Bo burza sroga wstawała tego dnia
 9  2,  17|     urwane z górnych masztów! Burza! Pójdzie nasz okręt w górę
10  2,  17|  tchnęła w twarz... Rozmiotła burza naszą flotyllę z trzynastu
11  2,  19|       wciąż jako wówczas, gdy burza idzie z boru w bór. Chwila
12  2,  19|       w brzozowym lesie przed burzą, leciał z ust do ust, z
13  2,  20|   piersiach jak rozwścieczona burza. Wyzywał ją na rękę, szarpał
14  3,  3 |   uniesienia rozwarte. Czarna burza włosów nad białą twarzą,