Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |         tym, co już widział? Co złego mogłoby go spotkać`? Zbliżył
 2  1,  8 |       mogąc nie uczynili mi nic złego. Nie ratowała mię nawet
 3  1,  13|          zasady moralne. Cóż to złego uczyniła Francja niosąc
 4  1,  13| Żołnierze nasi nie uczynili nic złego słuchając rozkazu swych
 5  1,  14|     zdzierstwo i oszustwo. A ze złego, które jest większe niż
 6  2,  2 |   przemierzłe uczucie obecności złego.~Zamykał oczy, poczynał
 7  2,  2 |   ośmiela się głosić, że natura złego współwieczna jest Bogu.
 8  2,  2 |        w nocy obmierzłe uczucie złego...~Z największą niechęcią
 9  2,  11|          coś uczyniła dobrego i złego... A jeśli już odeszłaś
10  2,  20|         szubienicy.~- Na domiar złego mój mąż nie wraca z Wiednia.
11  2,  20|     sama dążność do naprawienia złego. Ale zarazem modłę jej sposobu
12  2,  21|      dajże pokój! Nie zginiesz. Złego diabeł tak znowu chętnie
13  3,  4 |       odwieczerz, czy okiennica złego nie wróży.~Krzysztof słyszał