Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |   izraelitów, a nawet, ze smutkiem wyznać to trzeba, w przechodzących
 2  1,  3 |            unikał. Nie chciał tego wyznać przed sobą, bał się wyjawić
 3  1,  7 |            o walce z wilkiem, żeby wyznać miłość dla Heleny. Wtem
 4  1,  12|      zeschłych ust, prawda, której wyznać nie mogą, zamknięta w skurczach
 5  1,  12|            wieść z tamtego świata, wyznać straszliwe ostrzeżenie,
 6  1,  16|         się do nóg rodzicielskich, wyznać na wzór syna marnotrawnego
 7  2,  13| przyjaciołmi, szukając... czyż mam wyznać?~- Tu leży sekret... - śmiał
 8  2,  21|            ku niej, żeby nareszcie wyznać, co się z nim dzieje...
 9  2,  21|          co będzie.~O, gdybyż mógł wyznać jej mękę swej duszy! Odejść
10  3,  3 |     wzrokiem wszystko. Nie umiałby wyznać, jak długo tam stał pogrążony
11  3,  7 |         nagłego wyjazdu - to tylko wyznać jestem zdolny...~- Nie trudź
12  3,  10|           chciałby tego przed sobą wyznać, że ma na myśli Krzysztofa.
13  3,  15|            konać w męczarniach niż wyznać słowo o miejscu pobytu bandy