Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |   Rafała było otwarte i zapach wiosenny, gwar ptaków, dalekie szczekanie
 2  1,  7 |        a dokoła szelest i gwar wiosenny. Kwietne się sypią puchy,
 3  1,  7 |     Zielony, świecący się mech wiosenny otulał rudawosiną ich korę.
 4  1,  11|    długotrwałych dzień był jak wiosenny, pełen woni jałowcu, wrzosu
 5  1,  15|        Obce, jakby przez wiatr wiosenny przyniesione uczucie ocknęło
 6  1,  15|    świstały młode trawy, przez wiosenny wiatr kołysane. Ale nim
 7  1,  16|        rodzenie się, na wschód wiosenny życia. Krynica pierwiastkowego
 8  1,  17|       ku niewielkiemu wzgórzu. Wiosenny wiatr lekko poddyma pył
 9  2,  20|     ujrzeć dokoła siebie dzień wiosenny. Ciekawość wzmagała się
10  3,  6 |     odtrącają te trwogi. Wiatr wiosenny osuszył samotną kroplę na
11  3,  6 |         Dusza wspominała sobie wiosenny swój sen: drogę do Wygnanki.
12  3,  6 |      przebył.~Już się wczesny, wiosenny wieczór nachylał, kiedy
13  3,  9 | pasmugi świetliste, po których wiosenny wietrzyk chwiał i przeganiał