Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |           Skąd jedla? A to ją, wielmożny panie, ściął ten chłop z
 2  1,  1 |      byście las wycięli!~- Ij, wielmożny panie, któż ta tyli las
 3  1,  1 |        wytarł ręce w śniegu.~- Wielmożny panie, ony nama tu i zapolować
 4  1,  1 |         lecz zadał inne:~- Czy wielmożny pan na fundamencie dekretu
 5  1,  1 |    obywatelom za rewersem. Czy wielmożny pan to publicandum otrzymał?~-
 6  1,  1 | przeciw lepszemu spodziewaniu, wielmożny pan jeden z niewielu zaległ
 7  1,  1 |        sumieniu...~- Tak jest. Wielmożny pan nie tylko nie udał się
 8  1,  1 |       Galicjów nie oglądał. ~- Wielmożny pan tam do szkół zapewne?... -
 9  1,  1 |       zdziwieniem:~- Dlaczego? Wielmożny pan obiecał wyjaśnić...~
10  1,  1 | prochowy nie szkodzi, ale może wielmożny dziedzic zaniecha strzałów.
11  1,  2 |      mu zmiękła... Do nóg mi. "Wielmożny panie, powiada, wszystko
12  1,  7 |        tylośny świat?! Jak się wielmożny pan dowie...~- Nie dowie
13  3,  13|      na niego ze siablami. Pan wielmożny już wtedy w swoją najgorszą