Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |  nozdrza! jakie wilgotne! Jak waści pies takim nosem wiatr weźmie,
 2  1,  10|      Pięknie u Boga Ojca brat waści gospodarzył na tej wioszczynie,
 3  1,  10|       łba przede mną. Folwark waści brat rozpaprał, chłopa zepsuł
 4  1,  10|      się, rzekł znowu:~- Brat waści był mi przyjacielem i powiernikiem
 5  1,  10| bliskiego stosunku. Może to i waści wydało się niemiłym, żem
 6  1,  12|        O co idzie?~- Nazwisko waści?~- Moje nazwisko?... Co
 7  1,  12|       to za jeden?~- Nazwisko waści?! To śmiesz żołnierza polskiego
 8  1,  13|         Nazwisko?~- Na cóż to waści potrzebne?~- Pytam się!
 9  2,  14|  sprawki!~- Naprzód trza było waści same sprawki obaczyć we
10  2,  14| patrzysz?~- Patrzę, którędy z waści niemiecki rozum wylezie.~-
11  3,  3 |   niego ze zdumieniem.~- Znam waści z widzenia, z wieści, ze
12  3,  11|  Jakub ma być zburzony?~- Kto waści wzywał do mnie?~- Nikt mnie
13  3,  11|  Patrz!~- Widzę nie gorzej od waści. Ale zburzę święte popioły