Tom, Rozdzial

 1  3,  3 |   bezwładnymi oczyma patrzał ułan w jamę okna. Oto zza futryny
 2  3,  3 | uwiązł w podłodze. Wyrwał go ułan z trudem i poszedł za innymi
 3  3,  3 |     w kąt...~- Trzymaj, te - ułan! - wrzasnął mu nad uchem
 4  3,  3 |     czarną kitę na czapce.~- Ułan! chodź we środek.~- Dajcie
 5  3,  6 |      wiesz ty o tym? Jak cię ułan w pazury weźmie, mów pacierz,
 6  3,  6 |      Obandażowany i spokojny ułan legł w puchu. Chirurg nakazał
 7  3,  6 |     skorpion w środku ognia. Ułan drżał nie jak na początku
 8  3,  6 |    wraz z tłumem znalazł się ułan między stodołami. Odetchnął.
 9  3,  7 |      tu co czynić, strudzony ułan poszedł wprost przez park
10  3,  9 |      konia i broń. Za chwilę ułan z kopyta ruszył w drogę.
11  3,  14|      wskroś mroku:~- Carajo!~Ułan nie zwracał na te głosy
12  3,  16|  głowie zmarłego leżał głaz. Ułan siadł na nim, łokcie sparł
13  3,  17|   krajowa roku dziewiątego i ułan, w mizernym stopniu porucznika,