Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |         głosu i mówił z pięknym ukłonem, śmiejąc się chytrze:~-
 2  1,  8 |     płócienny kitel i z pięknym ukłonem zbliżał się do siedzących.~-
 3  1,  13|          zbliżył się do wodza z ukłonem. Już rozeszła się w sali
 4  2,  2 |      samym powinnym i grzecznym ukłonem, prowadził go z życzliwymi
 5  2,  2 |  uroczystym wyrazem twarzy, a z ukłonem wyszedł. Rafał skosztował
 6  2,  20|       pałacu... - rzekł Cedro z ukłonem.~- I nie odwodzi to waćpanów
 7  3,  6 |       odpowiedział Sokolnicki z ukłonem:~- Tak, tak, on zawsze gotów,
 8  3,  6 |         rycerskim spojrzeniem i ukłonem wodza. Mijając pułkownika
 9  3,  6 |  Domingo powrócił, pozdrowił go ukłonem wodza, który był razem ukłonem
10  3,  6 |  ukłonem wodza, który był razem ukłonem czci. Mijając pułkownika
11  3,  6 |         rycerskim spojrzeniem i ukłonem wodza. Przyprowadzono mu
12  3,  7 |      przybiegł do strzemienia z ukłonem, generał zażartował:~- Tak
13  3,  7 | adiutanta.~Rafał podziękował mu ukłonem i spojrzeniem. Generał w