Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |   wyjawiać najsekretniejsze swoje tajemnice. W trakcie tych zwierzeń
 2  1,  5 |          samym jej dnie znajdował tajemnicę... Z daleka przylatywały
 3  1,  8 |       pola, pustkowia i wszystkie tajemnice nocy. Wolno wypłynął księżyc
 4  1,  12|       straszliwym hukiem, a przez tajemnicę magiczną poruszyłby dzwony
 5  2,  1 |         wyśledzić i chwycić w lot tajemnicę tak dziwnego szczęścia.
 6  2,  6 |       Rafał cicho, jakby zwierzał tajemnicę i nie chciał przerwać zaczarowanego
 7  2,  6 |           w obraz miłości swej, w tajemnicę swego życia. Skądże przyszła
 8  2,  7 | westchnieniem krótkim i trwożnym, tajemnicę bytu wiecznego, jakby niemowlątko
 9  2,  12|        swego nieszczęścia, wykryć tajemnicę śmierci Heleny de With,
10  2,  15|           Na szczęście, nikt go o tajemnice życia nie pytał.~Cudna była
11  2,  20|          rzęs, powab tej twarzy i tajemnice przecudnego łona. Oczy jego
12  2,  21|       ręce dragonów. Grób zachowa tajemnicę... Na wieki, na wieki!~-
13  3,  13|         wzniesione do góry wylały tajemnicę swej woni. Zięby po gęstwinach