Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |   chwile, że chciał na rzeczy święte, czczone, drogie dla wszystkich
 2  1,  7 |      pełne cienie osłaniające święte jego szaty... Tylko szczęścia
 3  1,  8 |      ze czcią, jako na rzeczy święte. Towarzyszyłem ojcu. Pomnę,
 4  1,  11|  przykazał, daninę oddaj, jak święte prawo każe - i nikt na cię
 5  1,  12|  weneckich nabywających ciało święte; dalej widać było, jak je
 6  1,  12|    zamek grobowca, otwiera... Święte kości przed nim leżą!~Świętokradztwo!
 7  1,  12|    Wieczne potępienie! Bierze święte kości, obwija je w płaszcz
 8  2,  2 | nieskończoności. Przez hymny, święte tańce, sceny mimiczne, nagłe
 9  3,  6 |    sczerniałe od dymu i brudu święte obrazy, jak wyrywał rozpaczliwie
10  3,  11|      strzał drugi i trzeci.~- Święte popioły rujnujesz i depcesz!...
11  3,  11|   gorzej od waści. Ale zburzę święte popioły dla ocalenia żywego
12  3,  13|       kielicha i pokazuje, że święte komunikanty złodziej w nią
13  3,  13| człowieka, co kraty wyłamał i święte komunikanty w sukience kielicha