Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |        od szemrania wiatru. Po stopniach zasłanych śniegiem Helena
 2  1,  17|  nogach. Wszedł po drewnianych stopniach na banquette szańca, miejsce
 3  2,  13|     przyjezdni znaleźli się na stopniach szerokiego przedsionka.
 4  2,  22|     Nawet nie mówię o wyższych stopniach...~- A chyba że waćpan nic
 5  3,  2 |     zlatującej po kamieniach i stopniach z szelestem. Był już spocony,
 6  3,  2 | Krzysztof zbiegł po kilkunastu stopniach i stanął na progu głębokiej
 7  3,  2 |      wciąż za koleją klękał na stopniach i chłeptał malagę i andaluzyjskie
 8  3,  3 |        krętymi, po wydeptanych stopniach z cegły. Gdy byli w połowie
 9  3,  3 | pochłonął w siebie. Na białych stopniach z kararyjskiego marmuru
10  3,  3 |        pąsowy wąż wijąc się po stopniach, w dół spływała.~Idący ze
11  3,  7 |  czarne liście. Na szybach, na stopniach ganku, za nieruchomymi firankami
12  3,  11| Gintułt wbiegał po gliniastych stopniach, miał chwilę samowiedzy,
13  3,  13|     Prędko zbiegł po szerokich stopniach między istnymi skałami białych