Tom, Rozdzial

 1  1,  6 |      anioła miłośnika, pokropił spalone ciało hyzopem, tak samo
 2  1,  7 |      widać było wsie i folwarki spalone przed dwoma laty do przyciesi.
 3  2,  2 |      oczy Pustelnika, wyschłe i spalone, wznoszą się do niebios
 4  2,  3 | przepaści, ciało moje na popiół spalone i po wszystkich częściach
 5  2,  8 |        zimno zdrowymi płucami i spalone twarze znowu obracali ku
 6  2,  10|    upadła na twarde kamienie, a spalone na węgiel usta uczuły smak
 7  2,  11|       od piargów, czarne, jakby spalone przez sirocco góry Rocca,
 8  2,  17|    stały złomy nagie, w których spalone szczeliny wszczepia jastrzębie
 9  3,  4 |        W nim płoną pióra myśli. Spalone na węgiel wargi szeptają:~-
10  3,  6 |        skierował się na Rafała. Spalone usta wydawały nieznośny
11  3,  11|         jak we śnie między domy spalone już do przyciesi, między
12  3,  12|    Wszystko zrównane z ziemią i spalone na stosach. Doły i rowy
13  3,  14|       powleczenia z cegły, domy spalone, straszne pustki mieszkań,