Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |     Wtedy ogarnęła go śmiertelna rozpacz. Nie wiedział już, w którą
 2  1,  3 |       przewidywania-obłędnice, i rozpacz chwyciła go za gardziel.
 3  1,  5 |        smagał ją końcami lejców. Rozpacz okrążała jego czaszkę, z
 4  1,  11|    pobliżu nosa targał mu twarz. Rozpacz runęła na niego jak ściana
 5  1,  11|         mu myśli i niewysłowiona rozpacz wwaliła się do serca. To,
 6  1,  15|     ciało pedagogiczne o zgrozę, rozpacz i przedwczesne łysiny. Zadymiony
 7  2,  2 |          jak szpony w dłoń lewą. Rozpacz i szczęście płynęły przezeń
 8  2,  4 |          jak szpony w dłoń lewą. Rozpacz i szczęście płynęły przezeń
 9  2,  9 |       nagle rzuciła się na niego rozpacz. Zwalił się na ziemię, zaczął
10  2,  17|          Rzędem czekały szalupy. Rozpacz tłukła nam piersi jak ona
11  2,  21|        lecz bezradną, stratowaną rozpacz. Wszystko miał teraz postawić
12  2,  24| Najstraszniejszy wstyd i głęboka rozpacz buchnęły w piersi jeźdźca.
13  3,  14|         Śmiertelny pot go oblał.~Rozpacz rozdarła mózg. Przez mgnienie