Tom, Rozdzial

 1  2,  1 |       szlachcic z prapradziada. Rankiem, kiedy my wszyscy bezbożnie
 2  2,  6 |       Krakowie, a sama wczesnym rankiem wyjechała, gdy służące jeszcze
 3  2,  16|                                 Rankiem~Jak z bicza strzelił, upłynął
 4  2,  16|        czapek, jechali wczesnym rankiem z zamiarem puszczenia chartów,
 5  2,  17|         prawdziwy żołnierz, gdy rankiem o godzinie trzeciej w pierwszym
 6  2,  17|        dobre, jak bywają nieraz rankiem w dzień jasny na jesieni.
 7  3,  3 |        wczesnym, modrym, zimnym rankiem w lipcu, nim słońce wstanie
 8  3,  4 |   Schyla się i szepce:~Siadłbyś rankiem w saneczki, w jednego konia...
 9  3,  6 |        Dziewanowskiego wczesnym rankiem wyruszyła na patrol główny.
10  3,  6 |       tam już zazieleniły niwy. Rankiem po parowach mgły buzują...~-
11  3,  7 |  brygadę Sokolnickiego. Dopiero rankiem powziął wiadomość, że ten
12  3,  8 |     upłynęło zawieszenie broni, rankiem dnia dwudziestego trzeciego
13  3,  13| wiadomość, że w nocy, nad samym rankiem, stało w klasztorze wojsko