Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          było cienia przyjaźni.~- Rad bym wiedział - rzekł z cicha,
 2  1,  1 |       wilków i lisów żywiąc, gdym rad, strzelam do tego znaku.
 3  1,  5 |        śniegu, bezwładny i prawie rad z tego, co się stało. Wtem
 4  1,  7 |           Rafał leżał bezczynnie, rad, że nic nie czuje, że nawet
 5  2,  3 |          dzieje i był wszystkiemu rad. Męska, potężna siła płynęła
 6  2,  10|        bez babe! Kto sie frajerek rad trzymał, ten niedługo zbójował.
 7  2,  11| Arcykapłan~Pomimo uwag woźniców i rad najdoświadczeńszych a najśmielszych
 8  2,  12|      dziecięcym, sandomierskim.~- Rad bym z duszy-serca, ale zważ
 9  2,  16| lwowskiego, choć w gruncie rzeczy rad był, że młody jego przyjaciel
10  3,  7 | jakiekolwiek wymówki. Bóg z tobą. Rad jestem, że wracasz do zdrowia.~-
11  3,  8 |      jedno tylko zdanie, Fiszera. Rad bym wysłuchać innych opinii.~-
12  3,  11|          między tłumem udzielając rad i wskazówek nie tylko żołnierzom,
13  3,  17|   pracowali chętnie i żywo. Każdy rad był brać udział w tym dziwowisku,