Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |   natarczywością, uderzającą jakby przeraźliwy szczęk żelaza o żelazo.~
 2  1,  3 |          gdzieś przed nimi głuchy, przeraźliwy szum. Wszystek ryczałt wody
 3  1,  5 | ciemnościach. Wylatywał stamtąd to przeraźliwy głos spadających skał, to
 4  1,  5 |        Wkrótce jednak wydał wrzask przeraźliwy, gdy ręce znalazły się w
 5  1,  11|      wówczas strach na jej twarzy, przeraźliwy okrzyk z ust jej wyrywał
 6  2,  1 |      ciemności, wydawała dziewiczo przeraźliwy wrzask rozlatując się w
 7  2,  9 |       trzewiów swych szczęk suchy, przeraźliwy w zimnej łagodności, miękki,
 8  2,  9 |            Słyszał nie słowa, lecz przeraźliwy sens wyroku. Teraz dopiero
 9  3,  3 |            drzwi. Tupot nóg! Krzyk przeraźliwy... W mgnieniu oka na dywany
10  3,  3 |          bomby puszczone z wysoka. Przeraźliwy ich błysk rozłamał półciemność,
11  3,  4 |            dech. Gdzie stanie, tam przeraźliwy dreszcz lata. Schyla się
12  3,  12|        Wtem poza domem rozległ się przeraźliwy krzyk. Zofka buchnęła we
13  3,  14|        żrąc wzajem. Na dnie, gdzie przeraźliwy fetor trupów stał nieruchomo,