Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |            pędu w miękkiej kolebce przepaści. Chwytali ją wiosłami za
 2  2,  3 | nieszczęśliwy! Stoisz nad brzegiem przepaści, która ci się odgraża zgubą
 3  2,  3 |   wyszarpane i do morskiej rzucone przepaści, ciało moje na popiół spalone
 4  2,  7 |   rozlecieć się w rozmaite miejsca przepaści.~Ona powoli, jak przez sen,
 5  2,  7 |  niespodziewanych wybuchach, aż do przepaści wodospadu... Czy i przepaść
 6  2,  7 |        bezsennej, bojaźń rozwartej przepaści bez dna.~Helena, skoro tylko
 7  2,  8 |         wierzchu, błogosławieństwo przepaści leżącej w dole, błogosławieństwo
 8  2,  9 |   dotknięte siekierą. Przeskakiwał przepaści, w których czeluściach marzy
 9  2,  10|    ślepcowi kij z ręki, gdy się do przepaści przybliża.~Otoczę cię trwogą
10  2,  11|           nie masz życia. Gardziel przepaści wyrzucała w chmury chichotem
11  3,  1 |           za drugim z otworzeliska przepaści, roztrącą płynne łoże swe
12  3,  2 |           Żołnierz szedł od strony przepaści i pchał do skały chrapiącego
13  3,  6 |       łańcucha gór i lecąca w doły przepaści. Żołnierze pierwszego cugu