Tom, Rozdzial

 1  1,  10| grudzieński leżał w głębi starego parku. W końcu siedmnastego stulecia
 2  1,  10|          słupy wiorstowe. W głębi parku kryły się tu i owdzie między
 3  1,  10|          tym ciennikiem i w głębi parku, z dala stojące głuchym,
 4  1,  10|         pań, poszedł na spacer do parku i znikł między drzewami.
 5  2,  11|     powikłanych gałęzi.~Weszli do parku. Stanął przed nimi eukaliptus
 6  2,  20|       zapadał, gdy weszli w aleje parku.~Rafała ogarnął teraz pewien
 7  2,  20|         za szczytami nagich drzew parku, rzeka w blasku miesięcznym
 8  3,  6 |         Sołtyk, kapitan komendant parku artylerii, przeznanego do
 9  3,  7 |         na skraju Łazienkowskiego parku. Wyrosło tam istne miasteczko,
10  3,  9 |           i na palcach poszedł do parku. Drobny deszcz szemrał po
11  3,  9 |        szemrał po liściach. Ulice parku, wąskie, dzikie, na pół
12  3,  9 |           wałęsa się w tamtejszym parku. Ale te płochliwe złudzenia
13  3,  9 |     chwilami, że jeszcze błądzi w parku otwockim i marzy o zmarłych.