Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |   białej rosie; promień słońca padł na pąsowy kielich tulipana,
 2  1,  2 |     śmiał... Tak postanowiwszy padł w ramiona pierwszego z brzegu
 3  1,  6 |     odchodził. Gdy błysk ognia padł w jego czarne przepaście,
 4  1,  13|       pierwszej kuli, więc też padł pierwszy.~- Co też to waszmość?~-
 5  2,  10|           Kieś nie wytrzymał a padł i skapiał, no, to cie hnet
 6  2,  15|        żeby się ukoić. Bo taki padł mu ciężki los, że im dłuższy
 7  2,  17| postąpił kilka kroków naprzód, padł i skonał. Włożyli go w wór,
 8  2,  22|   piorunowy. Jeden z żołnierzy padł na ziemię. Trzej, siedzący
 9  3,  3 |       zgiął się wpół i z wolna padł w tył. Wtedy nie wiedząc
10  3,  3 |       W tej samej chwili Krzos padł jak rażony gromem. Tyłem
11  3,  3 |       Chłopicki ciężko raniony padł na placu. Wynieśli go żołnierze
12  3,  14|    latarni jak gzygzak piorunu padł na figurę Cedry. Wtedy on
13  3,  18|     cugle konia i jakiś rozkaz padł z ust. Wstrzymał się Cesarz.