Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |       mroku. Mchy stare zwisały z olbrzymich gałęzi. Wrósłszy między
 2  1,  1 |     ukazuje sam Zły. Gładkie boki olbrzymich złomów kwarcytu iskrzyły
 3  1,  5 |         Potężne granie wichury na olbrzymich strunach lip i topól nadwiślańskich
 4  1,  13|          gościa, zaczął ściągać z olbrzymich ramion kurtę, przypominającą
 5  1,  14|       bardziej potężnym dla celów olbrzymich, tylko mnie jedynemu wiadomych!
 6  2,  7 |     którym słychać jakby śmiganie olbrzymich ptasich skrzydeł po niezmierzonych
 7  2,  11|        soplami i wśród tafel lodu olbrzymich jak same skały. Ze drżeniem,
 8  2,  11|        się ładowne zaprzęgi o dwu olbrzymich kołach i prastarym, starorzymskim
 9  2,  11|           Cała jego korona była w olbrzymich kwiatach, a wątłe listki
10  2,  16|       pułki białych kirasjerów na olbrzymich koniach. Wielkie ich czaka
11  3,  1 |            że to chropawe skorupy olbrzymich żółwiów, że to krokodyle
12  3,  3 |         niedostrzegalnych dziur w olbrzymich domach wydłużonego placu
13  3,  5 | biesiadnej izby wwaliło się kilku olbrzymich lansjerów w czapach i pełnym