Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |   Otwarła się przed nimi jakby ogromna polana, wykarczowana w boru.
 2  1,  9 |       z tych prastarych drzew, ogromna płacząca brzoza, zwieszało
 3  1,  10|    wygiętego jak szyja ptasia. Ogromna dziedzina jego zasępionych
 4  1,  12|       Zeszedł po nich i ujrzał ogromną przestrzeń, strachem przejmującą.
 5  1,  13|     wielkiego wzrostu, że jego ogromna, dług, wygolona twarz ukazała
 6  2,  1 |       pana. Nowo przybyły miał ogromną głowę z nadzwyczaj wydatnymi
 7  2,  12|  głównej stancji. Była to izba ogromna, wilgotna, zimna i pusta.
 8  2,  21|     rękach. Ujrzeli przed sobą ogromną jego postać, od .głowy do
 9  2,  22|             To jednak musi być ogromna satysfakcja tak szybko wykierować
10  3,  3 |        sieni za sobą, założyły ogromną sztangą żelazną od wewnątrz.
11  3,  3 |    wnętrza. Ujrzeli przed sobą ogromną sień z szerokimi w głębi
12  3,  6 |     leżała na brzegu poduszki, ogromna, długa, kudłata. Olbromski
13  3,  12| wypełzłe ledwie patrzą. Zofka! Ogromna kobieta, na pół ubrana,