Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |     właściwie nie do towarzysza niedoli.~- Olbromski! - wykrztusił
 2  1,  7 | nieustanną uprzytomniania sobie niedoli.~Wszystko pomagało mu w
 3  1,  13| Chadzkiewicz wygada! Towarzysze niedoli...~...la compagnia malvagia
 4  2,  1 | nieznanemu przyjacielowi naszej niedoli... - mówił impertynencko
 5  2,  5 |   ozdoby balkonu jakoby powrozy niedoli, które ją opasywały, i wiła
 6  2,  9 |         chodzącym po bezmiarach niedoli, po ojczyźnie trwogi, wśród
 7  2,  11|       się ze wstrętem na kulach niedoli, swą własną drogą, jak żebrak
 8  2,  12|   jakoby matnia wielkiego włoku niedoli. Oto najgorsze, co mógł
 9  2,  17|      kamienną pokazać stałość w niedoli i w chwili tryumfu.~Nie
10  2,  21|      oszalałej rozpaczy, ślepej niedoli, niezwyciężonej miłości.
11  3,  4 |    sprawiedliwą i dumną duszą - niedoli ojczyzny.~- Vive la Pologne! -
12  3,  8 |     sobie z naszej galicyjskiej niedoli, gdy masz dom i wioskę pod
13  3,  10|         to wszystko zda w mojej niedoli?... - mamrotał Cedro.~-