Tom, Rozdzial

 1  1,  12|        roztapiał się i ginął w morzu. Ląd był okryty białymi
 2  1,  12|       bagnetami, zwróconymi ku morzu, a nadto paszcze dział i
 3  1,  17|     kurtyn, pękały co chwila w morzu dymów nowe stożkowate, śnieżnobiałe
 4  2,  10|     Pośli my we Węgry, het! ku morzu, w takie straśne równie,
 5  2,  17|     sroga wstawała tego dnia w morzu! Pomnę... One mury zimne,
 6  2,  17|       samotne płoty kamienne w morzu z południa, za cichą zatoką,
 7  2,  17|        ów cmentarz chodzący po morzu, i śmieli my się z niego
 8  2,  24|                             Ku morzu!~Około trzech tygodni pospolite
 9  2,  24|     szeregach:~- Na Gdańsk! ku morzu!~KONIEC TOMU DRUGIEGO~
10  3,  1 |  brzegu i calca skały tkwiły w morzu odosobnione pnie kamienne,
11  3,  3 |    szałów i gwałtu na lądach i morzu zdobyte... Trzeszczały pryskając
12  3,  9 | Karczew zanurzony w tym sypkim morzu, nie dostrzegali nigdzie
13  3,  15|      drogą walencką, ku sinemu morzu, na Fuentes de Ebro, przecinając