Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |            jak się rzucał we śnie, mamrotał, budził, znowu zasypiał.
 2  1,  12|      mundur kawalerii narodowej! - mamrotał książę. Szedł batalion strzelców
 3  1,  14| przyśpieszonym, zaciskał pięście i mamrotał do siebie jakieś wyrazy
 4  2,  12|                Cóż ty tu robisz? - mamrotał z przerażeniem, oglądając
 5  2,  22|         lewo. Przez sen ciągle coś mamrotał i otrząsał się niespokojnie.
 6  3,  1 |        wnet szlusował do młodego i mamrotał mu do ucha:~- Pokój, padają,
 7  3,  2 |                Tchórzu, tchórzu! - mamrotał z cicha, przyśpieszając
 8  3,  3 |     zatrzęsła miękka ręczyna?... - mamrotał głośno, słaniając się ze
 9  3,  3 |         przed zmarłymi i półgłosem mamrotał modlitwy.~Bliżej okna, w
10  3,  4 |            już wiesz, Szczepanku - mamrotał śmiejąc się i ziewając -
11  3,  10|         tam... ale gdzież tam... - mamrotał Trepka z uprzejmym, z uniżonym
12  3,  10|          zda w mojej niedoli?... - mamrotał Cedro.~- Musiało co lepsze
13  3,  17|             wyprostował się... Coś mamrotał.~- Co gadasz? - spytał porucznik