Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |     pędem zlatywały na dół wśród krzyku kobiet i nawoływań męskich.~
 2  1,  3 |           brzmiały słowa, potoki krzyku, wybuchy jęków. Jakby światło
 3  1,  4 |       drgnienie duszy pełne było krzyku. Zdarzały się dni, że zamieniał
 4  1,  5 |   niejako dozę łajań, wymysłów i krzyku. Nowy Rafała obowiązek polegał
 5  1,  8 |        pozostań!~Jako cel mojego krzyku byłeś wówczas, gdy w dniach
 6  1,  14|      śmierć, nie wydając jęku ni krzyku zachęty. Ani jeden nie prosił
 7  2,  7 | odpowiedzieć, żeby przeraźliwego krzyku o wieczności nie rzucały
 8  2,  17|         gwaru dzień i noc pełno, krzyku między nami poczciwego. "
 9  3,  3 |     zdumienie usta rozchyliło do krzyku.~Zniżyła głowę gwałtownym
10  3,  4 |   słychać nic, nie słychać nawet krzyku poganiacza mułów ani dzwonków,
11  3,  7 |       prowadzić roztrząsania bez krzyku.~- Kiedyż stąd wyjdziemy?~-
12  3,  10|    pośpiechem, pełen żołdackiego krzyku. Okna we dworze pootwierane,
13  3,  11|          bardziej przeraźliwa od krzyku. Trzask w niej słychać wszechmocnego