Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         drzew żywicielka, zostaje grunt czerwony i szczerzy się
 2  1,  2 |        Kto, mośćbrodzieju, na mój grunt dnia dzisiejszego, kto,
 3  1,  2 |  dzisiejszego, kto, mówię, na mój grunt nogą stąpi, tego, mośćbrodzieju,
 4  1,  3 |     siebie na wyścigi, trafili na grunt twardszy, wznoszący się
 5  1,  7 |           suche liście zaściełały grunt barwą cmentarną, ale już
 6  1,  7 |     szmaragdem zieleni. Miejscami grunt był twardszy. Tam w gąszczach
 7  1,  16|  Jarzymskim, i stracił w Krakowie grunt pod nogami. Wymówiono mu
 8  2,  1 |   dźwigały się ze swoich łożysk i grunt drżał wokoło. Dziwnym kaprysem
 9  3,  4 | przestrzeń. Patrzał na kamienisty grunt około swego posłania, na
10  3,  6 |           się wszędy, gdzie tylko grunt zetknął się z falami, a
11  3,  6 |       Kompania wyszła na twardszy grunt i sadziła ugorami. Kopyta
12  3,  6 |        wkrótce był za cmentarzem. Grunt tam był lżejszy, przypiaskowy.
13  3,  13|        jodły i twardych jak buki. Grunt był ku górze coraz twardszy,