Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |     biegu.~Był gdzieś przed nimi głuchy, przeraźliwy szum. Wszystek
 2  1,  7 |          się słyszeć przeciągły, głuchy, cudzy pobrzęk. Wówczas
 3  1,  10|         głęboko dumali. Odraza i głuchy na wszystko zabójca-żal
 4  1,  14|          urwane, które się w jęk głuchy, w zduszone łkanie przelewały.~
 5  2,  7 | obejmowali się wpół i zapadali w głuchy sen albo splótłszy się na
 6  2,  7 |      chwilę oczekiwanie nabożne, głuchy bezwład i odpoczynek w niemocy,
 7  2,  7 |        ramieniem. Jak mąż ślepy, głuchy i zdziczały w mękach zazdrości,
 8  2,  12|        powiernik i przyjaciel... Głuchy wstyd, ruszt rozpalony,
 9  2,  19|         Sławkowskiej rozległ się głuchy, głęboki łoskot bębnów i
10  2,  24|          a potężny łoskot ziemi, głuchy i tępy, głębią gruntu idący
11  3,  3 |       siekiery słychać było jako głuchy, natrętny stuk w ścianę.
12  3,  6 |       noc, kiedy dał się słyszeć głuchy tętent kilku koni. Słychać
13  3,  9 |        dalekie miejsce rodzinne. Głuchy żal i ciężki smutek wszystkie