Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |       jego nie tamtędy wiodła i furman miał już skręcić na lewo,
 2  1,  7 |   liściastych, czyli, jak mówił furman Rafałów, żywych. Przypiaskowa,
 3  1,  7 |     wlokły się tak ociężale, że furman co chwila wyrażał obawę,
 4  2,  1 |         nadjeżdżającego powozu. Furman krzyczał ordynarnie z kozła,
 5  2,  1 |       się nad głowami idących i furman z krzykiem przerażenia runął
 6  2,  3 |   Jeszcze, jeszcze... Tymczasem furman zatrzymał konie na rogu
 7  2,  12|       kilkoro prostactwa. Jakiś furman grał w zatłuszczone karty
 8  2,  12|        bo i pewnie... - odrzekł furman.~- Wasan tutejszy jesteś?
 9  2,  12|         kaduka, ten pan nazywa?~Furman zawahał się przez chwilę,
10  2,  12|   tętent zajeżdżającego powozu. Furman i jego towarzysz wyjrzeli
11  2,  12| Niepodobna, żeby mój człowiek i furman widzieli, że przebierasz
12  2,  12|       odraza oblała wszystkich: furman coś szeptał do lokaja, Cedro
13  2,  22|        stajennych. W tej chwili furman, blady śmiertelnie, rozwarł