Tom, Rozdzial

 1  1,  13|      do 24, wyrznęli pięciuset Francuzów. W samym szpitalu chorych
 2  1,  17|    składająca się z rodowitych Francuzów, Piemontczyków, z gardo
 3  1,  17|    pastwę wrogom dla ratowania Francuzów i siebie, miej odwagę uczynić
 4  2,  17|       batalion samych zadziwił Francuzów. Gnali my białasów aż pod
 5  2,  20|        Śląsk, już zajęty przez Francuzów, od Galicji, była strzeżona
 6  2,  24|   nadnarwiańskie weszły wojska Francuzów. Była przed nimi niedościgła
 7  3,  1 |      Grodna. Tu z woli cesarza Francuzów Męciński, dowódca siły zbrojnej
 8  3,  3 |   letnie, żeby odsłonić roboty Francuzów i kulami spędzać zatrudnionych
 9  3,  3 |  przejściu zwycięskiej kohorty Francuzów zwisły na wznak, z rozkrzyżowanymi
10  3,  3 |   wieży waliły w szturmujących Francuzów małe armatki, padały ręczne
11  3,  4 |         że w chwili tej cesarz Francuzów na wieki wieczne znosi i
12  3,  15|  takich między nimi, co się to Francuzów trzymają dla zysku, ale
13  3,  15| wolnomyślnik. Stąd ma pasję do Francuzów. Wierzy, że z pomocą francuską