Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |            co tu mamy próżnujący czekać...~- Pochodni! - nastawały
 2  2,  2 |     kazał służącemu Jarzymskiego czekać na siebie. Był pewien, że
 3  2,  6 |         i pannom służącym kazała czekać na siebie w Krakowie, a
 4  2,  12|        zaszyć się w ciemny kąt i czekać na uśmiech fortuny. Drzwi
 5  2,  17|        Firenze na jeden wietrzyk czekać.~Wtem psy, drzemiące na
 6  2,  17|          jako ich armia osiąść i czekać aż do czasu. Z tym planem
 7  2,  17|     drzwi musiałem przyklęknąć i czekać: strzaskało mi nogę, urznęli...~-
 8  2,  22|       miastu. Dość długo musieli czekać na ganku, potem wpuszczeni
 9  3,  6 |       Stać nad tym rynsztokiem i czekać na los kraju, rozmyślając,
10  3,  7 | powiedzieć nie chciał i kazał mu czekać w obozie gwardii na skraju
11  3,  8 |        zamknąć się w fortecach i czekać. Jest Modlin, Głogowa, Gdańsk,
12  3,  8 |          ku granicom litewskim i czekać tam sprzymierzeńca.~- Słyszymy
13  3,  13|    połowy swych sił, która miała czekać przed kościołem. Zmierzał