Tom, Rozdzial

 1  1,  11|     zniesienia. Wspomnienie ciosu szpicrutą werznęło się weń
 2  1,  14|    trzaskanie, mierzyć siłę ciosu, zamach ręki, blask, no
 3  2,  1 | jakby tylko-tylko oczekiwał ciosu katowskiego topora. Zjawili
 4  2,  20|    Wzniesiesz znowu rękę do ciosu? To i cóż stąd? Dotknąć
 5  2,  21|  cię mogła zabić od jednego ciosu, ale nie rzemiennego pręta,
 6  2,  21|  cię mogła zabić od jednego ciosu sztyletem w huczące serce.
 7  2,  21|   gdyby teraz... Od jednego ciosu!...~- Już teraz nie chcę.
 8  2,  22| ręku, a Ślązak rychtował do ciosu swój taran.~Na dworze zaległa
 9  3,  2 | głowę, jakby się chronił od ciosu. Dotarli do zakrystii. Tam
10  3,  3 |    z rękoma wzniesionymi do ciosu, Cedru zobaczył jego straszne
11  3,  3 |  dźwigała, szyja prężyła do ciosu. Ale oprawca już się nie
12  3,  6 |      ale nie mógł już zadać ciosu. Mrówki; mrowisko w dłoni,
13  3,  14|     z góry, żeby od jednego ciosu łeb mu rozwalić. Jeden z