Tom, Rozdzial

 1  1,  8 |         szerszych dróg, w pustce zupełnej. Roli tam było niewiele,
 2  1,  8 |   Kapitan Piotr spędzał te dni w zupełnej również samotności. Od rana
 3  1,  8 |         się ze stawideł, który w zupełnej głuszy coś wiecznego powiadał.
 4  1,  12|       sumienia, wolności prasy i zupełnej amnestii...~Książę Gintułt
 5  1,  12|      udał się jeden dzień pogody zupełnej, jasności zupełnej, dzień
 6  1,  12|        pogody zupełnej, jasności zupełnej, dzień senny po jesiennemu,
 7  1,  14| zatrzymasz wszystko, co mówię, w zupełnej tajemnicy.~- Możesz ufać
 8  1,  15|   tygodnie głuchego zapomnienia, zupełnej ciszy i rozpustnej nicości
 9  1,  17|    wszelkich kierunkach. Nocą, w zupełnej ciemności, w deszcze, docierał
10  2,  21|          już napoił szampanem do zupełnej miary, leży mi w poczekalni
11  3,  3 |      schodach.~Znalazł się tam w zupełnej ciemności. Łoskot siekiery
12  3,  15|          Saragossie w samotności zupełnej, zły i zapamiętały. Kiedy