Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |    Rafał był szczęśliwy co się zowie. Kieliszek starego węgrzyna,
 2  1,  6 |   nazwy. Zapomniał, jak się to zowie. Widział tylko w głębi swych
 3  1,  7 |    suche błyskawice, które lud zowie zwiastunkami pogody. Zostawały
 4  2,  1 |     chłopa, oficer był, co się zowie, z instrukcją, choć pedant
 5  2,  14|          to jest szelma co się zowie. Wiem po sobie, a i napatrzyłem
 6  2,  16|  wypadła zabawa, zabawa co się zowie, do białego dnia, do ciemnej
 7  2,  20|      mieszka w pałacu? jak się zowie? czy ma dzieci?... Chodziło
 8  2,  22|     nochalami i z wąsem co się zowie. Krzysztof, mówiący po francusku
 9  2,  22|      statury, a tęgiego co się zowie. Ten chwilę się namyślał
10  2,  22|       ich! Tęgie chłopy co się zowie!~- A ba, jeszcze by też:
11  2,  24|        dnia szabliskiem co się zowie. Nacierał już dwakroć i
12  3,  15| inkwizytorem i badaczem co się zowie był Gajkoś. Umiał tak zadawać