Tom, Rozdzial

 1  1,  10|        sobą udawał, że jest senny, znużony, choć pragnął zetknąć się
 2  1,  13|         chęci obszedł całe miasto. Znużony też był potężnie, ale nie
 3  1,  13|           placu Scaligerów tak był znużony, że na nikogo nie patrząc
 4  1,  17|           czekającej go pracy. Był znużony do cna, pełen głębokości
 5  2,  2 |      Widział tę jego chwilę, kiedy znużony długością a niskością zabiegów
 6  2,  2 |            zmierzał ku potomności. Znużony i znudzony pisaniem wymykał
 7  2,  4 |            zmierzał ku potomności. Znużony i znudzony pisaniem wymykał
 8  2,  21|        ukrył we framudze okna. Był znużony, jakby wszystkie kości miał
 9  3,  2 |          Cedro był tak zgłodniały, znużony i bezsilny z czczości, że
10  3,  6 |    usłyszeć rozkazy.~Olbromski byt znużony, widocznie wskutek dużej
11  3,  7 |      drodze odwrotu! Jakże ciężki, znużony i grobowy był krok ustępującego
12  3,  9 | pracujących na moście... Rafał był znużony poprzednią bezsenną nocą