Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |  słuchał uważnie. Z podziwu czy zachwytu głowa jego chwiała się na
 2  1,  2 |       melodia przygasała jak od zachwytu, co dech zapiera, i tylko
 3  1,  2 |   ślicznej panienki, pełne były zachwytu i poczęły wypowiadać to,
 4  1,  7 | dźwiękach wolnych, oszalałych z zachwytu, najpotężniejszych na ziemi,
 5  1,  7 |       głębokiej radości, prawie zachwytu, prawie szczęścia ukazał
 6  2,  8 |     załamywała ręce i płakała z zachwytu. Kiedy niekiedy rzucali
 7  2,  20|        nieprzezwyciężona radość zachwytu. Teraz dopiero począł uczuwać
 8  2,  21|   piękną gospodynię radości ani zachwytu, lecz bezradną, stratowaną
 9  3,  2 |         ale zarazem palił się z zachwytu. Dawało mu szczęście to
10  3,  2 |          Tłum żołdacki ryczał z zachwytu i klaskał w ręce. Tamci,
11  3,  3 |    pełen płomienistego wesela i zachwytu, mierząc między te oczy,
12  3,  3 |      się Krzysztof z głębokiego zachwytu. Wydobyła się jego dusza