Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      jestem prawie Galicjanin. Wiednia nie pamiętam, umiem po polsku.~-
 2  2,  12|       wasanów skąd jedzie?~- Z Wiednia.~- Jakże się, u kaduka,
 3  2,  12|     żywnie podoba, wróciwszy z Wiednia.~- Wróciwszy z Wiednia...
 4  2,  12|       z Wiednia.~- Wróciwszy z Wiednia... Czy ty stale w Wiedniu
 5  2,  14|      jak skąpy dziadzio. Toż z Wiednia musiałem go zasypywać słodkimi
 6  2,  14|           A waszmość również z Wiednia zstępujesz w te powiaty?
 7  2,  14|        Rafała.~- Nie, on nie z Wiednia, tylko z Warszawy.~- Reprezentanci
 8  2,  17|     Tak jakoby spod onych bram Wiednia... Legion drugi otrzymał
 9  2,  17|     jest panem Berlina i panem Wiednia. Nie wiesz waszmość owo
10  2,  20| możność uzyskania paszportu do Wiednia, dokąd obadwaj rzekomo śpieszyli
11  2,  20|    święta, skoro już podróż do Wiednia w takim czasie odbywać wypadło.
12  2,  20|      złego mój mąż nie wraca z Wiednia. Miał już być... Wprawdzie