Tom, Rozdzial

 1  2,  8 |          rozpaczliwy jęk Heleny. Szarpnął się ze wszech sił, wygiął
 2  2,  19|      ciało i mocno je za ramiona szarpnął ku dołowi. Za czym zdarł
 3  2,  21| Krzysztofowi brnąć na brzeg, sam szarpnął barkę za łańcuch i wywlókł
 4  2,  21|    słyszysz, co ja ci rozkazuję!~Szarpnął go za ramię. Ale znienacka
 5  2,  22|           do wszystkich diabłów!~Szarpnął się naprzód i bezużytecznie
 6  2,  24|           Rafał co tchu w piersi szarpnął rękę, wydarł się, sięgnął
 7  2,  24|       otwór lufy niemal do ucha. Szarpnął wodze, ostrogi w bok, wykręcił
 8  3,  2 | nozdrzami miotał płonący oddech. Szarpnął się raz, drugi, trzeci.
 9  3,  3 |     całej siły i ciął szczękami. Szarpnął. Rozległ się krzyk. Łapa
10  3,  3 |        zakołysał, zawahał. Cedro szarpnął w owej chwili prawą rękę.
11  3,  6 |         bok. Jeździec austriacki szarpnął się w tył i zleciał z siodła
12  3,  14|        razy sprawdził kierunek i szarpnął cyngiel. Echo strzału runęło