Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |           lesie słychać niepojęte głosy... Cały bór wre i huczy
 2  1,  1 |         można było rozróżnić same głosy.~W pewnej chwili od szczytu
 3  1,  6 |           wiedzieć czemu płynące.~Głosy rozmówców oddalały się wciąż
 4  1,  7 |         zgięciami zagonów, jakoby głosy przerozmaite a wysokie jednego
 5  1,  7 |        ptaków budujących gniazda. Głosy wywielg, srok, zięb, trznadlów
 6  1,  10|         zachwycie. Liczne, wesołe głosy jak burza zbliżały się,
 7  2,  1 |        cześć kurnika w Pacanowie!~Głosy te ginęły w nadzwyczajnej
 8  2,  1 |      roziskrzone oczy i przyjazne głosy mówiły mu jakieś zdania,
 9  2,  17|         ślocha. Jakie to ta w nim głosy! Jakie ta krzyki!~Stoi domek
10  3,  3 |    zagrodził drogę. Ryk zwierząt, głosy burzy, jęk wiatru w puszczy
11  3,  6 |           z cicha naśladowali ich głosy rodzime, niektórzy tak wybornie,
12  3,  6 |     suchych trzcin, powłóczyła te głosy śmierci niby całun dobrotliwy.~
13  3,  9 |     posłyszał tętent i zgiełkliwe głosy od strony placówek. Nastawił
14  3,  9 |       dziesiątej dały się słyszeć głosy nadciągającego pułku Sierawskiego.~
15  3,  9 |     nareszcie rozległy się daleko głosy bębnów. Zrazu zdawało się,
16  3,  10| przejmujące skargi, na te samotne głosy i okrzyki. Ale oto coś zadrżało
17  3,  11|              wrzeszczały oszalałe głosy.~Kiedy Rafał wybiegł z domostwa,
18  3,  14|            Ułan nie zwracał na te głosy uwagi i nie raczył skierować