Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |       jak kosą wiatr północny, ostry i przenikający do kości.
 2  1,  5 |        trzecim pokoju...~Wiatr ostry u węgłów domu zakwilił,
 3  1,  5 |         Nozdrzami jej strzelał ostry świst. Wyciągnięta szyja
 4  1,  7 |      jakoby miodem powleczone. Ostry zapach kwiatów, śpiew niezliczonych
 5  1,  7 |      niego, lecieć wskroś, jak ostry krzemień przelatuje głębinę
 6  1,  10|   nasze miały nieraz charakter ostry dla tych, którzy nie znali
 7  2,  3 |        się do czynu, umysł był ostry jak topór. Spoglądał w oczy
 8  2,  9 |     Ludzi! Wbijać w ich piersi ostry sztylet, miażdżyć ich głowy
 9  3,  1 |      świadczył o tym, co było. Ostry i mokry wiatr polny, ciągnąc
10  3,  1 |      pluszcze ogonem. Łeb jego ostry uśmiecha się w pięknym blasku
11  3,  3 |  czarnym płomieniem zwisające.~Ostry chłód nocy aragońskiej ścisnął
12  3,  11| zaczepił niezwłocznie w sposób ostry i wyzywający: czemu to zamiast