Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |         chylił się na jej grzywę, objął rękoma przepyszną szyję
 2  1,  5 |        szum i przypadł do drzewa. Objął pień rękoma, obłapił go
 3  1,  7 |        obejrzał się poza siebie i objął widny z dala dom i okolicę.
 4  1,  7 |       zmieniać się poczęło.~Piotr objął Rafała wpół lewą ręką. I
 5  1,  13|           liberi nono fratelli... Objął głowę rękoma i, na poły
 6  2,  6 |           mocnym jak wieczny ślub objął jej rękę. Zaśmiała się krótko,
 7  2,  14|        zrzucił płaszcz z ramion i objął Trepkę serdecznie a czule.
 8  2,  15| cudnobarwny krzyk radości opasał, objął i związał ten bukiet ziemski.
 9  2,  17|        swojej komendy w legionie. Objął nad nami komendę generał
10  2,  21|        upadł przy niej na kolana, objął jej nogi rękoma i pozwolił
11  3,  17|         się mąż Zofki i łapczywie objął gospodarstwo, niby to chwilowo,
12  3,  17|         mało nie płakał. Naraz go objął żal niewysłowiony tych nowin,