Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |    Cienkie, stalowe rózgi były nieruchome, a wielki śniat, ze skrętami
 2  1,  3 |    podpierał brodę pięściami i nieruchome oczy wlepiał w szyby okna.
 3  1,  8 |        w tych ustach - i oczy. Nieruchome przeźroczyste źrenice patrzały
 4  2,  10| zdrętwiałe, oczy z lodu, serce nieruchome i obojętne bardziej niż
 5  2,  19|        nagą. Białe miał czoło. Nieruchome oczy jak dwie głębokie jamy
 6  3,  3 |     oczy, rozdarte od zemsty i nieruchome, jego zęby białe jak ser
 7  3,  3 |   pociągnęły wzrok Krzysztofa. Nieruchome oczy kapitana zasłane były
 8  3,  4 |       włosy druciane. Oczy ich nieruchome prosto w płonący mózg zadają
 9  3,  6 |       pistoletem na pogotowiu, nieruchome, błękitne we mgle i ciszy.
10  3,  6 |       przy samym końcu dyszla. Nieruchome konie od armat i wozów,
11  3,  13|   piersiach złożone ręce. Oczy nieruchome... Bolesne, starcze, żółte
12  3,  17|   dziedzic Wyrw całe ruchome i nieruchome mienie swoje zapisywał na